خرید بحث برانگیز دوناروما برای تیم گواردیولا؛ عقبنشینی پپ یا قدرتنمایی مدیریت؟
به گزارش فوتبال 360، منچسترسیتی، تحت هدایت پپ گواردیولا، سالهاست بهعنوان الگویی از فوتبال مدرن و بازیسازی از عقب زمین شناخته میشود. با این حال، گزارشهای اخیر درباره توافق شخصی جانلوئیجی دوناروما، دروازهبان پاریسنژرمن با سیتی، بحثهای داغی را در محافل فوتبالی به راه انداخته. این انتقال احتمالی ظاهراً با خروج ادرسون به گالاتاسرای گره خورده و از منظر فنی پرسشهای جدی را درباره تناسب سبک بازی دوناروما با فلسفه گواردیولا مطرح میکند. آیا دروازهبان سنتی و شوتگیر ایتالیایی میتواند جای ادرسون، هافبک میانی پنهان در لباس دروازهبان را پر کند؟
سبک ثابت پپ
گواردیولا در طول دوران مربیگریاش از بارسلونا تا بایرنمونیخ و منچسترسیتی، همیشه به دروازهبانی تأکید کرده که فراتر از مهار توپ عمل کند. سیستم او نیازمند دروازهبانی است که با پاسهای دقیق، خونسردی زیر فشار و توانایی خواندن بازی بهعنوان نقطه شروع حملات عمل کند. ادرسون، دروازهبان برزیلی سیتی نمونهای کامل از این فلسفه بوده. او با توزیع توپ در حد یک هافبک میانی، پاسهایی با دقت بالای ۸۵ درصد در هر بازی و توانایی ارسال پاسهای بلند برای شکستن پرس حریف به ستون اصلی بازیسازی سیتی تبدیل شده. ادرسون در فصل گذشته، با میانگین ۳۲ پاس در هر بازی و تنها ۴ اشتباه منجر در فصل، نشان داد چرا گواردیولا او را قلب تپنده سیستم خود میداند. سنگربان برزیلی همچنین توانایی بالایی در جمع کردن فضای پشت مدافعان دارد.
در مقابل، جانلوئیجی دوناروما، با ۱۹۶ سانتیمتر قد و واکنشهای استثنایی از نسل دروازهبانهای سنتی است و در مهار شوتها و تسلط بر محوطه جریمه بینظیر است. او در پاریس با ۵۶ بار بسته نگه داشتن دروازه در ۱۶۱ بازی و نقش کلیدی در قهرمانی لیگ قهرمانان، تواناییاش در لحظات حساس را ثابت کرده. با این حال، نقطه ضعف اصلی دوناروما، بازی با پای و پوشش فضای پشت مدافعان است؛ آنچه با استانداردهای گواردیولا فاصله زیادی دارد. دوناروما در فصل گذشته در لیگ یک فرانسه، میانگین ۲۸ پاس در هر بازی داشت که ۱۲ درصد از آنها نادرست بودند. او در برابر پرس سنگین حریفان بارها با پاسهای نادرست یا انتخابهای عجولانه، تیمش را تحت فشار قرار داده. این نقطه ضعف میتواند در سیستم گواردیولا به پاشنه آشیل تبدیل شود.
عدم تطابق
این عدم تطابق فنی، پرسشهایی درباره منطق این انتقال احتمالی مطرح میکند. گواردیولا به دقت بازیکنانش را بر اساس فلسفه تاکتیکیاش انتخاب میکند. چگونه میخواهد دوناروما را با سیستمی هماهنگ کند که نیازمند خونسردی و دقت در توزیع توپ است؟ ادرسون با پاسهای کوتاه و بلند، خط دفاعی سیتی را به یک واحد هجومی تبدیل کرده، دوناروما بیشتر به واکنشهای لحظهای و مهار ضربات وابسته به نظر میرسد. این تفاوت سبک میتواند به ناهماهنگی در خط دفاعی سیتی منجر شود؛ بهویژه در برابر تیمهایی با پرس شدید.
تاثیرگذاری دوناروما
از سوی دیگر، برخی معتقدند گواردیولا ممکن است با این انتخاب به دنبال تنوع تاکتیکی باشد. دوناروما با تواناییاش در مهار پنالتیها (۷ پنالتی از ۲۰ در پیاسجی) و تسلط در نبردهای هوایی، میتواند در بازیهای حذفی بهویژه در لیگ قهرمانان، یک نقطه قوت به حساب بیاید. این ویژگیها نمیتوانند ضعف او در بازیسازی را جبران کنند. سیتی در فصل گذشته با وجود افت ادرسون، همچنان با تکیه بر بازیسازی او، مالکیت ۶۸ درصدی را در لیگ برتر حفظ کرد. جایگزینی با دوناروما ممکن است این تعادل را به خطر بیندازد.
این انتقال احتمالی، آزمونی بزرگ برای گواردیولا و دوناروما به حساب میآید. اگر سیتی بخواهد به سلطه خود در لیگ برتر و اروپا بازگردد، دوناروما باید خود را با استانداردهای بالای بازیسازی گواردیولا وفق دهد یا پپ سیستم خود را برای او بازطراحی کند.
