کارنامه مربیان اسپانیایی رئال مادرید؛ آلونسو، دلبوسکه میشود یا بنیتس؟
به گزارش فوتبال 360، ورود ژابی آلونسو بهعنوان سرمربی رئال مادرید در تابستان ۲۰۲۵، بار دیگر نگاهها را به کارنامه مربیان اسپانیایی این باشگاه معطوف کرده است. رئال مادرید، همواره عرصهای دردسرساز برای مربیان بوده؛ بهویژه برای مربیان اسپانیایی که باید با فرهنگ فوتبالی کشورشان و فشارهای بیوقفه مادرید کنار بیایند. در این میان، برخی از مربیان اسپانیایی چون میگل مونیوس و ویسنته دلبوسکه قلههای موفقیت را فتح کردند. چهرههایی چون رافائل بنیتس و لوپتگی در گرداب ناکامی گرفتار شدند. بررسی کارنامه این مربیان، تصویری از پیچیدگیهای هدایت رئال مادرید ارائه میکند.
جزوی از بهترینهای تاریخ مادرید
میگل مونیوس، نامی که با تاریخ رئال مادرید عجین شده، سمبل مربیگری موفق اسپانیایی در این باشگاه است. مونیوس بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۴ هدایت رئال را بر عهده داشت و با کسب ۱۴ جام، از جمله ۹ قهرمانی لالیگا، ۲ لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام حذفی و یک جام بینقارهای، طولانیترین و پرافتخارترین دوره مربیگری تاریخ رئال را رقم زد. او در دورانی که رئال بهعنوان غول بلامنازع فوتبال اسپانیا شناخته میشد، تیمی منسجم و تهاجمی ساخت و ستارگانی چون آلفردو دیاستفانو و فرانسیسکو خنتو را به اوج رساند. توانایی مونیوس در مدیریت رختکن و ایجاد ثبات در تیمی پرستاره، کلیدی برای موفقیتش بود. او نهتنها به رئال هویت تاکتیکی بخشید، بلکه با تکیه بر فرهنگ فوتبالی اسپانیا، این تیم را به نماد برتری در اروپا تبدیل کرد. آمار خیرهکننده مونیوس با میانگین ۱.۸ امتیاز در هر بازی لالیگا و برد ۶۰.۲ درصدی در ۴۲۴ بازی، نشاندهنده تسلط او بر رئال است.
ویسنته دلبوسکه، دیگر مربی اسپانیایی برجسته در دورهای کوتاه اما درخشان (۱۹۹۹-۲۰۰۳) رئال را هدایت کرد. دلبوسکه با ۷ جام، شامل ۲ لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۰ و ۲۰۰۲)، ۲ لالیگا، یک سوپرجام اسپانیا، یک سوپرجام اروپا و یک جام بینقارهای، کارنامهای درخشان از خود به جای گذاشت. او در عصر کهکشانیها با ستارگانی چون زینالدین زیدان، لوئیس فیگو و رائول گونسالس کار و با سبک مدیریتی آرام و دیپلماتیک خود، رختکنی پر از ستاره را بهخوبی هدایت کرد. دلبوسکه در ۲۳۳ بازی، میانگین ۱.۹ امتیاز در هر بازی لالیگا رقم زد و تیمش در ۵۶ درصد بازیها پیروز شد. موفقیت او نهتنها در جامها، بلکه در ایجاد تعادل بین دفاع و حمله و حفظ انسجام تیمی در برابر فشارهای رسانهای و انتظارات هواداران بود.
نمونههای شکست خورده
در مقابل، رافائل بنیتس و خولن لوپتگی، نتوانستند با استانداردهای رئال مادرید همخوانی پیدا کنند. بنیتس در سال ۲۰۱۵ با کارنامهای درخشان از لیورپول و ناپولی به رئال آمد اما تنها ۲۱۵ روز دوام آورد. او در ۲۵ بازی رسمی، ۱۷ برد، ۵ تساوی و ۳ باخت کسب کرد اما شکستهای سنگین مقابل بارسلونا و ناکامی در ایجاد انسجام تیمی، او را به حاشیه راند. رویکرد تاکتیکی محافظهکارانه بنیتس و تصمیماتی مانند کنار گذاشتن کاسمیرو با فرهنگ تهاجمی رئال و خواستههای هواداران همخوانی نداشت. خولن لوپتگی در سال ۲۰۱۸ تجربهای تلختر داشت. او در ۱۴ بازی تنها ۶ برد کسب کرد و شکست مقابل بارسلونا نقطه پایان کارش بود. لوپتگی پس از جدایی کریستیانو رونالدو با تیمی آشوبزده روبهرو بود و نتوانست رختکن را مدیریت کند. میانگین ۱.۴ امتیاز در هر بازی لالیگا، ضعیفترین عملکرد یک مربی اسپانیایی در رئال طی دهههای اخیر بود.
۲ روی سکه
کارنامه مربیان اسپانیایی رئال مادرید نشاندهنده ۲ روی سکه است. موفقیتهای خیرهکننده با شناخت فرهنگ باشگاه و مدیریت ستارهها به دست آمده و ناکامیها از ناتوانی در تحمل فشارهای بیامان رئال نشات گرفته است. از سال ۲۰۰۳ به بعد، مربیان غیراسپانیایی مانند کارلو آنچلوتی و زیدان با ۶۲ جام در مقابل ۵۳ جام مربیان اسپانیایی، برتری نسبی داشتهاند و این، نشاندهنده دردسر مضاعف مربیان بومی در این باشگاه است.
اکنون ژابی آلونسو با تجربه موفقش در بایرلورکوزن و شناخت عمیق از رئال مادرید به عنوان بازیکن سابق، وارد این میدان پردردسر شده. او زیر نظر مربیانی چون آنچلوتی، پپ گواردیولا و مورینیو شاگردی کرده و با سبک تهاجمی و مدیریت هوشمندانهاش در لورکوزن، امیدها را برای شکستن طلسم ناکامی مربیان اسپانیایی زنده کرده است.
اما آیا آلونسو میتواند راه مونیوس و دلبوسکه را ادامه دهد یا مانند بنیتس و لوپتگی در برابر فشارهای رئال کم خواهد آورد؟ پاسخ این پرسش، آینده رئال مادرید را رقم خواهد زد.
