سرمربی سابق تیم ملی مراکش تصمیم به خداحافظی گرفت؛ مرد بازنده!

به گزارش فوتبال 360، رسیدن مراکش به نیمه‌نهایی جام‌جهانی برای اولین بار در تاریخ فوتبال آفریقا، یک اتفاق خارق‌العاده بود اما شاگردان ولید رگراکی موفق به انجام آن شدند و شاید کم‌ترین سهم از آنِ سرمربی بود که آن‌ها را به جام‌جهانی رساند.
تیم ملی مراکش با بازگشت حکیم زیاش و نصیر مزرویی، چهره یک تیم ترسناک به خود گرفت و در راه رسیدن به نیمه نهایی، تیم‌های مدعی چون بلژیک، اسپانیا و پرتغال را از سر راه خود برداشت. درحالی که همه از شاهکار ولید رگراکی و پسرانش صحبت می‌کردند که هرکدام در گوشه‌ای از اروپا دیده به جهان گشوده بودند، سرمربی سابق این تیم که موفق شد مراکش را به جام‌جهانی برساند از هر مرحله پیشروی تیم ملی کشورش در این مسابقات، نه‌تنها خشنود نمی‌شد، بلکه به خاطر می‌آورد شیرهای اطلس می‌توانستند تحت هدایت او تاریخ‌ساز شوند.

هت‌تریک غیبت در جام‌جهانی

آیا واقعا تحت هدایت وحید خالیلخوجیچ هم مسیر مراکش به همین شیوه پیش می‌رفت؟ به هر حال، پاسخ این سوال هرچه باشد، باید در کتاب تاریخ جام‌جهانی به ثبت برسد و جهان فوتبال دیگر قادر نیست زمان را به عقب بازگرداند تا آزمون و خطای این سرمربی 70 ساله روی نیمکت تیم ملی کشورش را شاهد باشیم. در این بین، او که برای چهارمین مرتبه تیمی را به جام‌جهانی رسانده بود و نشستن روی نیمکت ملی در معتبرترین فستیوال فوتبالی جهان، صرفاً در الجزایر سهمش شد، این بار از همیشه عصبی‌تر است و درحالی که یک هفته از پایان جام‌جهانی می‌گذرد، هنوز درک نکرده که چطور او را در آستانه مسابقات از کار برکنار کرده و تیمش را به ولید رگراکی سپردند؛ اتفاقی که در زندگی این سرمربی بی‌سابقه نیست.

آغاز سرمربیگری ملی با ساحل‌عاج

خالیلخوجیچ بوسنیایی که در دوران بازیگری، پاری‌سن‌ژرمن پیش از رسیدن به مالکیت قطری و نانت، مشهورترین تیم‌هایی بودند که در آن توپ زد، از سال 1997 با رجا کازابلانکا به سطح اول مربیگری در فوتبال جهان رسید و سرمربیگری در تیم‌های لیگ یک فرانسه، سوپرلیگ ترکیه و لیگ حرفه‌ای عربستان را تجربه کرد، سال 2008 به نیمکت ساحل‌عاج رسید و این تیم را به جام‌جهانی 2010 رساند؛ اتفاقی که دستاوردی بسیار بزرگ برای فوتبال این کشور در دومین گام به حساب می‌آمد اما درحالی که چندان هم وضعیت کشور خالی از تنش‌های سیاسی نبود، 4 ماه مانده به جام‌جهانی از کار برکنار شد و راهش را به سوی دینامو زاگرب ادامه داد.

از الجزایر به ژاپن

پس از به اتمام رسیدن دوران پر تنش سرمربیگری در کرواسی، او به نیمکت الجزایر رسید و الجزایری‌ها را پس از 32 سال، برای چهارمین مرتبه در تاریخشان به جام‌جهانی رساند. جام‌جهانی که البته حضور در آن را هم هدیه گرفت و برای اولین بار در تاریخ، این تیم را به دور حذفی مسابقات فرستاد. جایی که آن‌ها مغلوب آلمانی شدند که در نهایت با 7 گل از سد برزیل گذشت و با غلبه بر آرژانتین به مقام قهرمانی رسید. در پایان تورنمنت، سرمربی بوسنیایی که بهترین نتیجه تاریخ الجزایر را به ثبت رسانده بود به سبب استفاده از سبک مبتنی بر ضد حمله بسیار ستایش شد و یک سال بعد روی نیمکت ژاپن نشست.

سناریوی ژاپن با مراکش تکرار شد

خالیلخوجیچ ژاپن را هم به جام‌جهانی 2018 رساند اما در نهایت به سبب عدم ایجاد ارتباط دوستانه و مناسب با بازیکنان این تیم از کار برکنار شد و این تجربه، امسال روی نیمکت تیم ملی مراکش برایش تکرار شد تا در کسب سهمیه حضور در جام‌جهانی و عدم حضور روی نیمکت تیم در این تورنمنت، هت‌تریک کند. او به سبب درگیری با حکیم زیاش و ستارگان این تیم، توسط فدراسیون فوتبال مراکش جایش را به ولید رگراکی داد تا تاریخ‌سازی با مراکش، این بار سهم جانشین خالیلخوجیچ شود.

مراکش، غرور او را جریحه‌دار کرد

این سرمربی که در پایان جام‌جهانی گفته بود هرگز رفتار بازیکنان با خودش را نه فراموش می‌کند و نه می‌بخشد، اعتقاد داشت تصمیم فدراسیون مراکش مبنی بر برکناری او و بازگرداندن بازیکنان خاطی به ترکیب تیم تحت هدایت سرمربی جدید، باعث جریحه‌‎دار شدن غرورش شده و درحالی که می‌خواست با حضور روی نیمکت مراکش در جام‌جهانی از دنیای سرمربی‌گری خداحافظی کند، اکنون بدون رسیدن به این مهم چنین تصمیمی را گرفته و دیگر با مستطیل سبز خداحافظی خواهد کرد. این تصمیم، درحالی گرفته شده است که فدراسیون فوتبال مراکش از این جدایی با عنوان «دوستانه» یاد کرده بود!