معضلی عجیب در فوتبال ایتالیا؛ صعود به جام جهانی
به گزارش فوتبال 360، قدیمیترها، آنها که فوتبال دهه 80 و 90 میلادی را به یاد دارند، یک ایده درباره جامهای جهانی دارند. این ایده در عین مختصر بودن، برآمده از یک تاریخ و دههها افتخار و بزرگی است و میگوید؛ جام جهانی با حضور 4 تیم رسمیت پیدا میکند؛ برزیل، آرژانتین، آلمان و ایتالیا! این کشور یکی از ستونهای تاریخ جامهای جهانی است و غیبتش فقط برای ایتالیاییها یک ضایعه نیست، بلکه برای فوتبال و برای جام جهانی هم با حسرت و افسوس همراه میشود. اصلا غیبت ایتالیا در جام جهانی تا قبل از رخ دادن آن در 2 جام جهانی گذشته، قابل تصور به نظر نمیرسید. حالا این پدیده از مرز فکر و خیال عبور کرده و تبدیل به معضل اساسی فوتبال آتزوری شده. این معضل، مربیان بزرگی را درگیر میکند و آنها را ناکام از نیمکت کنار میزند. این گرفتاری بزرگ تا اینجا 2 نام بزرگ را سرنگون کرده؛ لوچانو اسپالتی و روبرتو مانچینی!
عمق گرفتاری
داستان از دوران ونتورا شروع شد. او به عنوان جانشین آنتونیو کونته روی نیمکت تیم ملی محبوبیت چندانی هم نداشت. هنوز چهره عصبانی دانیله دروسی روی نیمکت از به زمین نفرستادن مهاجم در روزی که ایتالیا نیاز به گل داشت، یکی از برجستهترین تصاویر بر جای مانده از دوران هدایت ونتوراست. ونتورا، منطقه ممنوعه برای فوتبال ایتالیا را تجربه کرد و حرمت نرسیدن به جام جهانی را برای این ستون جامهای جهانی و قهرمان 4 دوره این رقابتها شکست. با این حال ونتورا همه داستان نیست چون روی کار آمدن روبرتو مانچینی هم اوضاع را تغییر نداد. مرد ایتالیایی حتی به حسرت چند ساله قهرمان نشدن آتزوری در یک رقابت بزرگ بین المللی هم پایان داد و جام قهرمانی یورو را به ویترین افتخارات فوتبال کشورش اضافه کرد؛ اما قهرمان یورو هم راهی به جام جهانی پیدا نکرد تا یکی از بزرگترین ناکامیها در تاریخ فوتبال ایتالیا رقم بخورد؛ 2 دوره متوالی نرسیدن به جامهای جهانی! این فاجعه در حال عادی شدن بود و عادت شدن آن میتوانست اوضاع را خطرناکتر هم به تصویر بکشد. ایتالیاییها این بار مردی باتجربه و موفق در لیگ و معمار بزرگ ناپولی قهرمان سریآ، لوچانو اسپالتی را برای نیمکت برگزیدند. با این حال قدم اول اسپالتی هم لغزید تا سران فوتبال این کشور با نگرانی از تجربههای منفی قبلی در مسیر ناکام رسیدن به جام جهانی خیلی زود زنگ هشدار را به صدا در بیاورند و عذر اسپالتی را هم بخواهند.
اشتباه یا هوشیاری
با هر متر و معیاری باز هم برکناری اسپالتی را اقدامی از روی نگرانی زیاد و فاقد واقعیتهای درست فنی مییابیم. آنها نگرانند تیمشان باز هم در رسیدن به جام جهانی ناکام بماند؟ بسیار خب، با این نگرانی باز هم احتمالا بدترین تصمیم ممکن را گرفتهاند! حالا آتزوری است و جستوجویی برای پیدا کردن مردی که هیچ شکستی در مقدماتی جام حهانی نداشته باشد و تیم را بدون دردسر به ایالات متحده برساند. ایتالیا در مقابل نروژ و ترکیبی متشکل از هالند و اودگارد شکست خورد. تاوان چنین شکستی اگر اخراج باشد، تکلیف مربیان بعدی با نتایج نامطلوب در برابر سایر تیمهای گروه معلوم است. تیم سرزمین چکمه از نرسیدن به جامهای جهانی مایوس و دلسرد بود اما شاید با اقدام از سر نگرانی و فاقد هوشیاری سران فوتبال ایتالیا حالا علاوه بر دلسردی و نگرانی، دردسر و سرگردانی را هم تجربه میکند. مسیر سریدن به جام جهانی تا اینجای کار برای ایتالیا 3 قربانی داشته؛ ونتورا، مانچینی و اسپالتی! با این 3 قربانی، هر مربی صاحب کارنامهای هم برای پذیرفتن این پست دشوار به تردید میافتد.